75. rocznica śmierci Romana Dmowskiego - uroczystości rocznicowe

Życzenia

Wszystkim naszym sympatykom

życzymy wypełnionego radością przeżywania tajemnicy Narodzenia Pańskiego.

Niech Chrystus będzie źródłem nadziei i pokoju 

w przyjmowaniu każdego kolejnego dnia i każdego napotkanego człowieka.

Klub imienia Romana Dmowskiego

32. rocznica wprowadzenia stanu wojennego

W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku władze PRL wprowadziły stan wojenny. Dziś mijają 32 lata od tego wydarzenia. Mimo upływu tylu lat wciąż nie rozliczono winnych tych nielegalnych, nawet w świetle konstytucji PRL, działań, w wyniku których blisko 100 osób, a ok. 10 tys. zostało internowanych.

Zamknięto granice państwa, ograniczono swobodę poruszania się po kraju, wprowadzono godzinę milicyjną. Zmilitaryzowane zostały najważniejsze instytucje i przedsiębiorstwa. Zakazano strajków i zgromadzeń, działalności związkowej i społecznej. Sądy działały w trybie doraźnym. Wprowadzono cenzurę korespondencji i łączności telefonicznej. Pracę tracili niepokorni dziennikarze i pracownicy podejmujący próby strajkowe. Kilka tysięcy skazano na kary więzienia lub grzywny oraz pozbawiono pracy.

W wielu miejscach podjęto akcję strajkową, m.in. w: kopalni Wujek, Stoczni Gdańskiej i Stoczni Szczecińskiej, Hucie im. Leninie, Hucie Katowice, która na znak protestu rozpoczęła strajk doszło do brutalnej pacyfikacji przy użyciu ZOMO i wojska. W ten sam sposób tłumiono organizowane w wielu miejscach demonstracje i strajki.

Stan wojenny zawieszono w grudniu 1982 r., a w lipcu 1983 r. Sejm PRL uchwalił jego zniesienie oraz amnestię dla więźniów politycznych. Dziewięć lat później Sejm uznał jego wprowadzenie za nielegalne. Do dziś nie skazano winnych wprowadzenia stanu wojennego. Proces Wojciecha Jaruzelskiego ciągnie się od lat. W tej chwili jest zawieszony ze względu na zły stan zdrowia oskarżonego.

Kasztan

List otwarty Narodowego Zgierza do władz miasta

Publikujemy list otwarty do władz miasta Zgierza w sprawie zmiany nazwy ulicy Lucjana Szenwalda, komunistycznego działacza, poety, oficera Ludowego Wojska Polskiego i Armii Czerwonej, wystosowany przez Narodowy Zgierz:

Zgierz, dnia 6 grudnia 2013 roku

Szanowny Pan
Jarosław Komorowski
Przewodniczący
Rady Miasta Zgierza

24 lata temu oficjalnie „skończył się w Polsce komunizm”. Mimo to nadal w przestrzeni publicznej funkcjonują „miejsca pamięci” stworzone na użytek propagandy komunistycznej. Nawet dzisiaj spotykamy w Polsce ulice, place, parki, pomniki i inne obiekty noszące imiona działaczy i organizacji komunistycznych. Gloryfikują one zbrodniczy system, który wymordował na całym świecie około 100 milionów ludzi i na pół wieku zniewolił naszą ojczyznę.

W 183. rocznicę powstania listopadowego

W nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku rozpoczęło się Powstanie listopadowe – zryw niepodległościowy skierowany przeciwko rosyjskiemu zaborcy, w którym wspólnie walczyli warszawscy podchorąży i lud stolicy.

Po Napoleonie

W 1815 r. na kongresie wiedeńskim z większości ziem Księstwa Warszawskiego (bez Małopolski i Wielkopolski) utworzono tzw. Królestwo Polskie. W tym samym roku otrzymało ono bardzo liberalną konstytucję, której współautorem był Adam Czartoryski. Królestwo połączono z Rosją unią personalną, wprowadzono sejm i urząd namiestnika. Car miał prawo weta wobec ustaw sejmowych. Konstytucja zapewniała wolność słowa i obsadzanie urzędów wyłącznie przez Polaków. Aleksander I jesienią 1815 roku przyjechał do Warszawy na koronację i stwierdził, że jego celem jest szczęście Polaków. Pozostawił urzędników, ministrów i dowódców wojskowych z czasów napoleońskich.

O sekretarzu PPR słów kilka

Tekst ten właściwie jest tekstem rocznicowym, trochę w klimacie nadchodzącego Tygodnia Antykomunistycznego. Dziś mija 71 lat od zamordowania przez partyjnych towarzyszy własnego przywódcy - Marcelego Nowotki. Nie zamierzamy oczywiście się smucić z racji tego że jeden bandyta zamordował drugiego, ale historia Nowotki pokazuje, jak destrukcyjny był komunistyczny system - również wobec własnych aparatczyków.

Marian Nowotka, ps. „Marian”, „Stary” był funkcjonariuszem komunistycznym, kolejno w Komunistycznej Partii Polski oraz Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików) – WKP(b), a potem w Polskiej Partii Robotniczej – PPR.

70 lat od "Burzy"

70 lat temu, 20 listopada 1943 roku, dowódca Armii Krajowej gen. Tadeusz Komorowski "Bór" wydał dowódcom okręgów rozkaz o rozpoczęciu skierowanej przeciwko Niemcom akcji "Burza".

Sukcesy Armii Czerwonej na froncie wschodnim w 1943 roku i jej zbliżanie się do granic II RP wywoływały obawy władz Polskiego Państwa Podziemnego dotyczące zachowania się Sowietów po wkroczeniu na tereny państwa polskiego. Sytuację komplikowało zerwanie przez Moskwę w kwietniu 1943 roku, po ujawnieniu zbrodni katyńskiej przez Niemców, stosunków dyplomatycznych z rządem polskim w Londynie.

Kongres Ruchu Narodowego w Łodzi

Serdecznie zapraszamy na I Łódzki Kongres Ruchu Narodowego, który odbędzie się 29 listopada 2013 roku w sali kinowej przy ulicy Tuwima 34. Rozpoczęcie spotkania planowane jest na godzinę 18:00. Wstęp na wydarzenie jest wolny. 

Łódzkie środowiska narodowo-patriotyczne po raz pierwszy organizują na terenie województwa kongres regionalnych struktur Ruchu Narodowego. Spotkanie zapowiada się niezwykle ciekawie, z powodu wielu nadchodzących akcji.

Jak odzyskaliśmy niepodległość

O wojnę powszechną o wolność ludów, prosimy cię Panie...  - pisał Adam Mickiewicz w Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego. Ta prośba spełniła się 28 lipca 1914 roku, gdy rozpoczęła się I wojna światowa. Po czterech latach zmagań Niemiec i Austro-Węgier z Rosją i jej zachodnimi sojusznikami z zawieruchy wojennej wyłoniła się niepodległa Polska.

Przed burzą

Wobec konfliktu między zaborcami i zbliżającej się wojny, w społeczeństwie polskim ukształtowały się dwie orientacje: antyrosyjska reprezentowana przez Józefa Piłsudskiego i stronnictwa lewicowe oraz antyniemiecka, którą propagował Roman Dmowski i Narodowa Demokracja. Z jakich pozycji wychodziły te przeciwstawne orientacje?

Niepodległościowy Apel Pamięci

Klub imienia Romana Dmowskiego

Narodowy Zgierz

zapraszają na

NIEPODLEGŁOŚCIOWY APEL PAMIĘCI

na grobach żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku

 

10 LISTOPADA (NIEDZIELA) - godz. 10:30

Stary Cmentarz (ul. ks. Skargi)

Halloween to święto antychrześcijańskie!

„Halloween jest świętem z gruntu antychrześcijańskim” – przestrzega ks. Abp Marek Jędraszewski w liście do wiernych. Metropolita łódzki podkreśla, że nie powinny w nim uczestniczyć, nawet w formie zabawy, osoby wierzące. Dorośli zaś „powinni chronić dzieci i młodzież przed obrazami grozy i strachu związanymi z tym pseudoświętem”.

Abp Jędraszewski podkreśla w liście, że w uroczystość Wszystkich Świętych wierni czczą „nieznaną nam w większości z imienia i nazwiska ogromną rzeszę ludzi cieszących się już szczęściem wiecznym”.

Zygmunt Balicki - zapomniany współtwórca endecji

 Twórca oryginalnych koncepcji ideowych, współzałożyciel Ligi Polskiej i Ligi narodowej. Z wielkiej trójki "ojców-założycieli" Narodowej Demokracji najwcześniej, a niezasłużenie popadł w zapomnienie, nawet we własnym obozie politycznym – Zygmunt  Balicki. Pedagog, socjolog i publicysta.

Balicki urodził się 30 XII 1858 w Lublinie. Podczas studiów prawniczych w Petersburgu został członkiem konspiracyjnej Gminy Socjalistów Polskich, reprezentującej kierunek patriotyczny w socjalizmie. Kontynuował tę działalność od 1880 w Warszawie, gdzie ścierał się z antynarodowym kierunkiem "Proletariatu" (L. Waryński). Zagrożony aresztowaniem, schronił się we Lwowie, gdzie wraz z m. in. B. Limanowskim założył organizację Lud Polski, której odezwa z VIII 1881 była "pierwszą próbą programu niepodległościowego po upadku Powstania Styczniowego". Aresztowany i sądzony, po wyjściu z więzienia, w obawie przed wydaniem go Rosjanom wyemigrował do Szwajcarii; tam, w 1896 uzyskał doktorat z prawa na Uniwersytecie Genewskim, a w 1898 obywatelstwo. Został też członkiem-korespondentem Międzynarodowego Instytutu Socjologicznego. W 1891 ożenił się z Gabrielą z Iwanowskich, późniejszą wybitną działaczką oświatową i posłanką na Sejm RP.

35. rocznica wyboru Jana Pawła II

 16 października 1978 roku kardynał Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przyjął imiona Jana Pawła II. Pontyfikat papieża-Polaka zapisał się przełomowego w historii Polski i Kościoła. 

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku  w Wadowicach. Jego ojciec, Karol Wojtyła był oficerem Wojska Polskiego. Od małego przejawiał dużą pobożność, był ministrantem. W wieku 9 lat stracił matkę, a trzy lata później - starszego brata Edmunda.

Po ukończeniu wadowickiego gimnazjum - w 1938 - rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wojna uniemożliwiła mu kontynuowanie nauki. Kultywował jednak swoje zamiłowanie do teatru - w konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym. 18 lutego 1941 roku zmarł jego ojciec.

85. rocznica powstania Stronnictwa Narodowego

 W październiku 1928 r. w wyniku przekształcenia Związku Ludowo-Narodowego powstało Stronnictwo Narodowe, którego zadaniem było prowadzenie bieżącej działalności politycznej obozu Narodowej Demokracji.

Po zamachu majowym w 1926 r. Związek Ludowo-Narodowy stopniowo tracił na znaczeniu na skutek represji ze strony rządzącej sanacji. 7 października 1928 r. na miejsce ZLN powołane zostało Stronnictwo Narodowe. Na pierwszego prezesa Rady Naczelnej i Zarządu Głównego wybrano Joachima Bartoszewicza.

Agentka NSZ - ofiara komunistycznych bandytów

4 października 1943 r. w Warszawie została zamordowana Irena Iłłakowicz, podporucznik Narodowych Sił Zbrojnych, agentka wywiadu Organizacji Wojskowej Związku Jaszczurczego i NSZ.

Irena Iłłakowicz urodziła się 26 lipca 1906 r. w Berlinie w rodzinie ziemiańskiej. Po wybuchu rewolucji październikowej w 1917 r. wraz z rodziną przebywała w Finlandii. Po powrocie do kraju uczęszczała do szkoły sióstr Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego w Zbylitowskiej Górze, a następnie studiowała nauki humanistyczne na Uniwersytecie Grenoble we Francji. Znała biegle 6 języków obcych.

Klub im. Dmowskiego również w Zduńskiej Woli!

Z przyjemnością informujemy, że idea Klubu imienia Romana Dmowskiego znalazła naśladowców! Wczoraj na zduńskowolskim Marszu Pamięci Żołnierzy Wyklętych ogłoszone zostało powołanie Klubu im. Romana Dmowskiego w Zduńskiej Woli.

Klub ma zjednoczyć zduńskowolskie środowiska patriotyczne w dążeniu do rozkrzewiania wartości patriotycznych. Szczegóły dotyczące funkcjonowania nowego Klubu - wkrótce!

Marsz Pamięci Żołnierzy Wyklętych był częścią uroczystości związanych z odsłonięciem pomnika Żołnierzy Wyklętych Zrzeszenia WiN. Pomysłodawcą marszu była zduńskowolska Młodzież Wszechpolska. 

Po wykładzie Leszka Żebrowskiego

23 września w sali Towarzystwa Śpiewaczego "Lutnia" odbyło się spotkanie z Leszkiem Żebrowskim, historykiem i publicystą, pionierem badań nad Narodowymi Siłami Zbrojnymi, autorem książek "Paszkwil Wyborczej", "Mity przeciwko Polsce".

Spotkanie zorganizował zgierski Klub imienia Romana Dmowskiego. W spotkaniu wzięło udział około 80 osób. Wykład kończył zgierskie obchody Dni Polskiego Państwa Podziemnego.

71. rocznica powstania Narodowych Sił Zbrojnych

71 lat temu - 20 września 1942 roku rozkazem pułkownika Ignacego Oziewicza powołane zostały Narodowe Siły Zbrojne - druga po Armii Krajowej podziemna siła zbrojna. 

Z powstaniem NSZ łączył się rozłam w Stronnictwie Narodowym oraz w istniejącej od 1939 roku Narodowej Organizacji Wojskowej. Spór dotyczył scalenia NOW z ZWZ – AK. Przeciw scaleniu opowiedziała się większość oficerów Komendy Głównej NOW, przyjmując nazwę Armia Narodowa. Rozłamowcy (August Michałowski „Roman”, Władysław Pacholczyk „Adam”) porozumieli się z działaczami innej podziemnej organizacji narodowej – Narodowo Ludowej Organizacji Walki powołując Tymczasową Komisję Rządzącą Stronnictwa Narodowego (TKRSN). Głównym organem prasowym była „Wielka Polska” stąd częsta nazwa: SN – „Wielka Polska” . 

Leszek Żebrowski w Zgierzu!

Wydarzenie na facebooku:

https://www.facebook.com/events/187214654792077/187298188117057/?ref=notif&notif_t=plan_mall_activity

74 lata od bitwy nad Bzurą

74 lata temu rozpoczęła się największa bitwa wojny obronnej 1939 roku. Zwrot zaczepny Armii "Poznań" i "Pomorze" znad Bzury doprowadził do czasowego zatrzymania niemieckiego natarcia w innych częściach kraju. Ta bitwa jest dla nas bliska również dlatego, że walki toczyły się w dużej mierze na terenie obecnego powiatu zgierskiego.

Armie "Poznań" i "Pomorze" broniły, zgodnie z planem, terenu Poznańskiego i Pomorza. W dniach 1-3 IX armia "Pomorze" poniosła porażkę w Borach Tucholskich i wycofała się na południe. Niemcy nie ścigali armii dowodzonej przez gen. Władysława Bortnowskiego, ruszyli  na wschód, w kierunku na Warszawę. Armia "Poznań" (dowódca gen. Tadeusz Kutrzeba) nie atakowana większymi siłami, pozostawała w obronie na terenie Wielkopolski. 5 września, wobec odniesionych przez Niemców sukcesów na obu skrzydłach frontu, Naczelny Wódz marszałek Edward Śmigły-Rydz zarządził ogólny odwrót na linię rzek: Narew, Wisła i San. Armie "Poznań" i "Pomorze", wysunięte daleko na zachód, znalazły się w odosobnieniu. Otrzymały one rozkaz odwrotu do Warszawy. Odwrót dokonany nocami zapobiegł wykryciu wycofujących się wojsk przez wrogie lotnictwo. 8 IX armie "Pomorze" i "Poznań" osiągnęły obszar Kutna, Włocławka i Koła. Równolegle do kierunku odwrotu obu armii zdążały niemieckie 8 i 10 Armia, które dysponując wojskami szybkimi wyprzedziły siły polskie.

Wrzesień '39 w Zgierzu

 Zgierz znalazł się tylko częściowo w głównym nurcie walk wojny obronnej 1939 r. Miasto było bombardowane dwukrotnie: 3 września (bomby burzące zniszczyły wówczas m.in. kościół ewangelicki oraz budynek sądu i kilka domów mieszkalnych, uszkodziły tory na stacji kolejowej oraz mur przy kościele św. Katarzyny, zginął proboszcz ks. Roszkowski), a następnie 5 września (ponownie bombardowano stację kolejową, a bomby zniszczyły kamienicę fabrykanta Krusche przy skrzyżowaniu ul. ks. Popiełuszki i Długiej).

3 września polskiego front został przełamany pod Częstochową. Wehrmacht parł na Warszawę drogą przez Rozprzę i Piotrków. Wycofujące się znad Warty i Widawki oddziały Armii Łódź, odeszły ze Zgierza i okolic 7 września. Niemcy zajęli miasto następnego dnia przed południem. 9 września rozpoczęła się bitwa nad Bzurą. Polska ofensywa w krwawych walkach dotarła aż do Gieczna i Rogóźna, skąd jednak zarządzono odwrót i odskok za Bzurę, za której osłoną armie: Poznań i Pomorze zaczęły kierować się na Warszawę.

Komunikat Rady Decyzyjnej Ruchu Narodowego

KOMUNIKAT WS. DANYCH OPUBLIKOWANYCH W INTERNECIE

Warszawa, 05.09.2013 r.

Jako że Ruch Narodowy stawia sobie za cel radykalną przebudowę polskiej rzeczywistości społeczno-politycznej spodziewaliśmy się ataków ze strony sił zainteresowanych zachowaniem status quo. Przeprowadzony atak to nikczemna próba zdyskredytowania i skonfliktowania ideowego środowiska oraz uderzenia w życie prywatne jego działaczy. Metoda dokonanego ataku nie tylko ma charakter kryminalny, ale jest także charakterystyczna dla działań służb specjalnych. Opublikowany zbiór danych ma rozmiar i charakter, który uniemożliwia nam rozstrzyganie o jego kompletności i autentyczności. Apelujemy dlatego o powściągliwość w korzystaniu z tych zasobów i w formułowaniu wniosków na podstawie ich treści.

Działaczy i sympatyków Ruchu Narodowego wzywamy do zachowania wzajemnej solidarności, gdyż to przede wszystkim w nią celowali sprawcy ataku. Jesteśmy przekonani, że Ruch Narodowy podoła tej próbie i - wbrew intencjom naszych wrogów – wyjdzie z niej wzmocniony, dojrzalszy oraz bardziej zjednoczony.

Rada Decyzyjna Ruchu Narodowego

Bydgoska "krwawa niedziela"

3 września 1939 r. rozpoczęła się akcja niemieckich dywersantów w celu opanowania Bydgoszczy, nazywana w niemieckiej propagandzie krwawą niedzielą. Jej stłumienie zostało wykorzystane przez okupanta jako dowód na polskie okrucieństwa wobec mniejszości niemieckiej w Polsce oraz pretekst do masowych egzekucji tysięcy polskich mieszkańców Kujaw i Pomorza.

Po I wojnie światowej Bydgoszcz znalazła się w granicach odrodzonej Polski. Do 1926 roku opuściło ją ponad 60 tys. Niemców, czyli 85% ogółu niemieckiej ludności miasta. W przededniu II wojny światowej stanowili oni nieco ponad 6 % wszystkich mieszkańców. Ze względu na to, że stanowiła centrum życia społeczno-politycznego mniejszości niemieckiej w Polsce, nazywano ją „małym Berlinem”

Gorący sierpień '39

Budynek radiostacji w Gliwicach

 Wojna Niemiec przeciw Polsce miała być – podobnie jak planowana wcześniej agresja na Czechy, niedokonana wskutek postanowień konferencji monachijskiej – reakcją na „przejawy działalności antyniemieckiej wymierzone w mniejszość niemiecką”. Dowody takiej działalności miała dostarczyć SD (Sicherheidienst) – służba wywiadowcza SS, kierowana przez Reinharda Heydricha.

W ramach tzw. operacji „Himmler” dokonywano napadów na gospodarstwa należące do Niemców, obiekty należące do niemieckich organizacji, niemiecki pomniki, drobne przedsiębiorstwa należące do Niemców. W sumie zamierzano dokonać 180 zamachów na 223 obiekty, z czego 63 leżące na pograniczu Polski z Prusami Wschodnimi, 89 w Wielkopolsce, 39 na Śląsku oraz 32 na terenie Wolnego Miasta Gdańska.

67. rocznica śmierci "Inki"

 67 lat temu w Gdańsku w ubeckim więzieniu została zamordowana niespełna 18-letnia Danuta Siedzikówna ps. „Inka” - sanitariuszka 5. Wileńskiej Brygady AK mjra Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.

Danuta Siedzikówna urodziła się 3 września 1928 r. we wsi Olchówka na skraju Puszczy Białowieskiej w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Ojciec Wacław Siedzik jako student Politechniki w Petersburgu został w 1913 r. zesłany na Sybir za uczestnictwo w polskiej organizacji niepodległościowej. W 1940 r. w trakcie okupacji sowieckiej trafił na Syberię a następnie został wcielony do armii gen. Andersa, w której szeregach zginął. Matka Eugenia z Tymińskich działająca w AK, we wrześniu 1943 r. została zamordowana przez gestapo.

70. rocznica śmierci Tadeusza Zawadzkiego

20 sierpnia 1943 r. w Warszawie, w trakcie swojej ostatniej akcji dywersyjnej, zginął Tadeusz Zawadzki ps. „Zośka”, harcmistrz Szarych Szeregów, podporucznik Armii Krajowej, odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Tadeusz Zawadzki urodził się 24 stycznia 1921 r. w Warszawie. Edukację rozpoczął w Szkole Ziemi Mazowieckiej. Od 1933 r. uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. W międzyczasie zapisał się do 23. Warszawskiej Drużynie Harcerzy im. Bolesława Chrobrego (tzw. Pomarańczarni), gdzie poznał swoich największych przyjaciół i przyszłych towarzyszy w walce: Jana Bytnara „Rudego” oraz Macieja Aleksego Dawidowskiego „Alka”. Maturę zdał w maju 1939 r.

Bij bolszewika!

11 listopada 1918 roku Polska po 123 latach zaborów wybija się na niepodległość. Wolność, tak bardzo upragniona przez Polaków, nie była jednak przypieczętowana. Po raz kolejny została zagrożona, a nasz naród po raz kolejny zmuszony o nią walczyć, tym razem z Rosją bolszewicką. W sytuacji porozbiorowej, gdzie cała administracja była odziedziczona po trzech różnych zaborcach, gdzie panowały odmienne zwyczaje i prawa, a wojsko polskie było złożone z żołnierzy, którzy służyli w trzech różnych armiach, z nieujednoliconym szkoleniem, uzbrojeniem oraz stopniami wojskowymi, wojna była niezwykle trudnym wyzwaniem, któremu jednak nasi przodkowie zdołali sprostać.

70 lat temu NSZ zlikwidowały komunistyczną bandę

NKWD i ich polscy podwładni z Urzędu Bezpieczeństwa szczególnie prześladowali po wojnie Narodowe Siły Zbrojne i inne formacje narodowe. Nienawiść budziły ich przywiązanie do Kościoła i przekonania narodowe, które kwalifikowano jako „antysemityzm”. Jednym z przykładów „zbrodni” NSZu miała być likwidacja pod Borowem na Lubelszczyźnie bandy Gwardii Ludowej – zbrojnego ramienia Polskiej Partii Robotniczej, będącej regularną sowiecką agenturą. Stało się to 9 sierpnia 1943 roku. Komunistyczna propaganda mówiła o „mordzie pod Borowem”. Postkomunistyczne formacje w Polsce trzymają się do dziś tej wersji.

Likwidacja zbrojnej bandy, która nigdy nie starła się z Niemcami, za to napadała i rabowała miejscową ludność, była dla narodowców pilną sprawą. Bandy  wrogiej rządowi RP, utworzonej przez jednego z agresorów w warunkach wojny! Większość zlikwidowanych gwardzistów to byli przedwojenni kryminaliści. W warunkach pokojowych zostaliby aresztowani. W warunkach wojny trzeba było zastosować drastyczne środki. Tym bardziej, że Komenda Główna Armii Krajowej, z niezrozumiałych powodów nie chciała przyjąć do wiadomości, że 26 aelowców to regularni bandyci i nie podjęła kroków w celu ochrony rabowanej ludności.

Gdyby po zakończeniu wojny istniało niepodległe państwo polskie, „partyzanci” GL i AL – jako kolaboranci wroga – zostaliby uznani za zdrajców państwa i Narodu Polskiego i zawiśliby na szubienicy za zbrodnie. Niestety, w kontrolowanej przez sowiecką policję polityczną Polsce „ludowej” bandyci i kolaboranci występowali w roli „kombatantów”, spotykali się z dziećmi w szkołach, byli aktywistami PPR, ORMO, zabójcami w piwnicach Mokotowa i innych miejscach zbrodni na Polakach.

Dowódcą oddziału NSZ, który dokonał likwidacji bandy, był wybitny polski oficer, szkolony do zadań specjalnych w Anglii, cichociemny ppłk Leonard Zub-Zdanowicz „Dor”. Pod Borowem zrobił to, co było jego obowiązkiem – w imieniu Narodu Polskiego i Rzeczypospolitej.

Ocena powstania warszawskiego

 Ten tekst miał ukazać się jeszcze przed 1 sierpnia. Uznałem jednak, że tuż przed 69. rocznicą powstania warszawskiego. Odstąpiłem tutaj od wyrażania własnej opinii, przedstawię tylko stanowisko narodowców AD 1944, z którym zgadzam się w całej rozciągłości. I jedno zastrzeżenie na sam początek - NIKT NIE ODMAWIA POWSTAŃCOM PATRIOTYZMU. To czy powstanie powinno wybuchnąć, to zupełnie inna historia, nie idzie tu o to, że ci, którzy wywołali powstanie nie byli patriotami. Oni tylko inaczej ten patriotyzm rozumieli.

69. rocznica bitwy pod Olesznem

28 lipca odbyły się obchody 69. rocznicy zwycięskiej bitwy oddziałów Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej z niemiecką ekspedycją karną pod Olesznem k/Włoszczowy. Organizatorem uroczystości był Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. W uroczystościach wzięła udział trzydziestoosobowa delegacja narodowców z województwa łódzkiego.

Uroczystości rozpoczęły się po godzinie 9:00, złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy na cmentarzu w Olesznie, gdzie spoczywają polegli podczas bitwy żołnierze AK i NSZ. Następnie uczestnicy uroczystości przemaszerowali do kościoła, gdzie odbyła się uroczysta Msza święta w intencji poległych partyzantów. Po mszy nastąpił kolejny przemarsz - tym razem pod pomnik upamiętniający starcie, gdzie po odegraniu hymnu narodowego kilkunastu kombatantów Narodowych Sił Zbrojnych otrzymało Medal 70-lecia NSZ. Następnie przemówienia wygłosili Zygmunt Zieliński - b. minister Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz przedstawiciele lokalnych władz. Na zakończenie odczytano apel poległych i złożono kwiaty pod pomnikiem.

KMK

Święto komunistycznej zdrady

22 lipca 1944 r. został ogłoszony przez radio moskiewskie Manifest nikomu nieznanego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego - marionetkowego rządu polskiego powołanego przez Stalina.

W Manifeście PKWN zapowiadano "przywrócenie wszystkich swobód demokratycznych, równości wszystkich obywateli (...), wolności organizacji politycznych, zawodowych, prasy, sumienia". Były to obietnice propagandowe. Manifest wzywał też do walki z Niemcami, zapowiadał reformę rolną, nacjonalizację przemysłu i umożliwienie repatriacji Polaków z zagranicy.

Zapowiadano też ustalenie granic Polski na Odrze i Nysie Łużyckiej, z "szerokim dostępem do morza", o granicach wschodnich enigmatyczne pisano, iż "ziemie polskie - Polsce, ziemie ukraińskie, białoruskie i litewskie - Radzieckiej Ukrainie, Białorusi i Litwie". Podkreślano, że polska polityka zagraniczna ma się opierać na "trwałym sojuszu ze Związkiem Radzieckim i Czechosłowacją, a także na "tradycyjnej przyjaźni i sojuszu" z Wielką Brytanią, Stanami Zjednoczonymi i Francją oraz "wszystkimi demokratycznymi państwami świata".

Uczcijmy powstańców warszawskich!

1 sierpnia obchodzić będziemy 69. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego. W tym wyjątkowym dniu pamiętajmy o bohaterstwie i heroizmie powstańców.

Jak możemy to zrobić?:

1. Wywiesić 1 sierpnia biało-czerwoną flagę.
2. Wysłać do swojej spółdzielni mieszkaniowej następujący list lub e-maila:

Szanowny Panie Prezesie,

Jestem mieszkańcem Osiedla .... i chciałbym przypomnieć, że 1 sierpnia będzie miał miejsce kolejny Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego. Na mocy ustawy z dnia 9 października 2009 roku jest to święto państwowe. Mimo, iż nie jest ono dniem wolnym od pracy to myślę, że bardzo stosowną formą uczczenia wydarzenia byłoby wywieszenie tego dnia flag narodowych na budynkach zarządzanych przez .....

Mam nadzieję, że odniesie się Pan pozytywnie do mojej inicjatywy.

Z poważaniem,

......

3. 1 sierpnia o godzinie 17:00 wziąć udział w uroczystościach na grobach powstańców warszawskich na Starym Cmentarzu w Zgierzu (przy ul. ks. Skargi) i mszy świętej w kościele pw. św. Katarzyny w Zgierzu o godzinie 18:00.

CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM!

Grunwald - symbol sławy polskiego oręża

Jan Matejko, Bitwa pod Grunwaldem

15 lipca 1410 r. miała miejsce bitwa pod Grunwaldem, w której wspaniałe zwycięstwo nad Krzyżakami odniosły wojska polskie pod wodzą króla Władysława Jagiełły. Dziś mijają 603 lata od tamtego wydarzenia. 

Zwycięstwo przyniosło niezwykłą sławę na całą Europę polskim rycerzom, ale nade wszystko złamało potęgę krzyżacką i osłabiło zagrożenie z ich strony dla Polski i Litwy. Dotąd bowiem Krzyżacy prowadzili ekspansywną politykę, zajmując polskie ziemie i napadając na ziemie litewskie pod hasłami chrystianizacji, mimo, że od przyjęcia chrztu przez Litwę minęło kilkanaście lat.

Przebraże - wołyński Zbaraż

Dowództwo obrony Przebraża

Wśród morza polskiej krwi przelanej na Kresach Południowo-Wschodnich RP zdarzają się też przypadki, gdy Polacy, zorganizowani w wiejskie samoobrony, odpierali przeciwników. 

Dokonywane przez ukraińskich nacjonalistów ludobójstwo na ogół zaskakiwało polską ludność na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. Przede wszystkim Polacy nie spodziewali się zbrodni ze strony sąsiadów, z którymi żyli od lat w zgodzie - tym bardziej, że lokalne elity zostały mocno przetrzebione w latach 1940-41 przez sowieckiego okupanta wywózkami na Syberię. Ten sam punkt widzenia podzielały struktury Polskiego Państwa Podziemnego, które były zajęte walką z Niemcami i Sowietami i nie dostrzegały ukraińskiego zagrożenia. 

70 lat temu na Kresach Południowo-Wschodnich

Ofiary zbrodni w Lipnikach

W latach II wojny światowej na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej oddziały Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) wraz z miejscową ludnością wymordowało kilkadziesiąt tysięcy Polaków – mężczyzn, kobiet i dzieci. Apogeum okrutnych mordów przypadło na lipiec 1943 roku.

11 lipca - Dzień Pamięci Męczeństwa Kresowian

W Warszawie 11 lipca 2013 r. odbędą się obchody 70. rocznicy zbrodni wołyńskiej i solidarności Kresowiaków. W ramach obchodów ulicami Warszawy przejdzie Marsz Pamięci. W organizację obchodów włączyły się też środowiska narodowe.

Program obchodów:

godz. 12.00  Msza św. w kościele pod wezwaniem św. Aleksandra na pl. Trzech Krzyży w Warszawie.

godz. 13.30  Marsz Pamięci – z pl. Trzech Krzyży, ul. Nowym Światem,  ul. Krakowskim Przedmieściem do pl. Zamkowego. Złożenie kwiatów pod tablicą pamiątkową umieszczoną na Domu Polonii przy Krakowskim Przedmieściu 64, przemówienia okolicznościowe, prezentacja stowarzyszeń kresowych, zaproszenie do udziału w imprezach towarzyszących.

godz. 16.00 Koncert Pamięci – część artystyczna na zakończenie zgromadzenia publicznego. Tłem dla wykonania dzieła muzycznego będzie inscenizacja stworzona z przedwojennych fotografii Polaków, którzy w 1943 roku zostali pomordowani na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. W ten sposób pragniemy ożywić pamięć o ofiarach.

godz. 18.00 Zakończenie oficjalnych obchodów w Warszawie na placu Zamkowym.

Na urodziny towarzysza generała

Już za parę dni, mają odbyć się, czczone z pompą przez lewicę, 90. urodziny "generała" Wojciecha Jaruzelskiego. Sojusz Lewicy Demokratycznej chciał nawet je zorganizować w Sejmie RP (ostatnio krążą niepotwierdzone informacje, że wobec protestów SLD wycofuje się z tego pomysłu). Przedstawmy krótko tą szemraną postać, dla lewicowych elit "zbawcę Ojczyzny", od którego zwolennikom odpowiedzialności komunistów za swoje zbrodnie Adam Michnik kazał się "odpieprzyć".

Podsumowanie pierwszego półrocza

Uff, i nastały wakacje. Czas odpoczynku, urlopów... Dla wielu też czas podsumowań. Co więc udało się zgierskiemu Ruchowi Narodowemu zrobić w czasie tych pierwszych sześciu miesięcy?

Pierwsze miesiące tego roku - styczeń i luty - upłynęły nam na intensywnych przygotowaniach do pierwszego działania. Długo trwała organizacja całego zaplecza, potrzebnego do działań. W styczniu jednocześnie zawiązała się grupa Narodowego Zgierza, złożona z członków ONR i Młodzieży Wszechpolskiej, która jest dla Klubu dużym wsparciem.

70 lat temu oddała życie za Polskę

 25 czerwca 1943 roku w berlińskim więzieniu Plötzensee ścięta została ppor. Wanda Węgierska ps. „Wanda”, zgierzanka, żołnierz wywiadu Związku Jaszczurczego i Armii Krajowej. Poniżej przedstawiamy krótką sylwetkę bohaterki.

Wanda Węgierska urodziła się 1 lutego 1919 roku w Łodzi. Jej rodzice pochodzili ze Zgierza. W trakcie nauki w łódzkim Gimnazjum Humanistycznym zaangażowała się czynnie w działalność w Związku Harcerstwa Polskiego, była drużynową.

W 1940 roku rozpoczęła działalność w Związku Jaszczurczym, organizacji konspiracyjnej założonej przez przedwojennych działaczy Obozu Narodowo – Radykalnego. W tym samym roku jej ojciec zginął w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu. W następnym roku zaangażowała się w działalność wywiadu na terenach III Rzeszy, pracując jednocześnie w służbie kurierskiej Związku. W wyniku jej działalności powstał ośrodek wywiadowczy w Lűckenwalde (na południe od Berlina), gdzie przebywało dużo Polaków na pracach przymusowych, oraz ośrodek na terenie Westfalii i Zagłębia Ruhry.

W hołdzie Błękitnej Armii

95 lat temu na polach Sault w Szampanii cztery pułki Armii Polskiej we Francji otrzymały z rąk Romana Dmowskiego, prezesa Komitetu Narodowego Polskiego, swoje sztandary, ufundowane przez miasta Paryż, Belfort, Verdun i Nancy.

Już w 1914 roku sformowano pierwszą polską jednostkę wojskową we Francji – tzw. kompanię bajończyków. Wskutek nacisków rosyjskich, zaprzestano dalszego grupowania polskich ochotników w zwarte oddziały. Do formowania polskich oddziałów we Francji powrócono po podpisaniu przez prezydenta Raymonda Poincarégo dekretu 4 czerwca 1917 r. W miesiąc później powstały pierwsze polskie oddziały, a 8 stycznia 1918 r. utworzono 1 Pułk Strzelców Polskich. 

"Nasze matki, nasi ojcowie" - antypolonizm w Telewizji Polskiej

"Nasze matki, nasi ojcowie" - niemiecki serial pod tym tytułem emitowała przez ostatnie trzy dni Telewizja Polska. Serial opowiadał o losach młodych Niemców od niemieckiego ataku na ZSRR w czerwcu 1941 r. do kapitulacji Niemiec: oficera Wehrmachtu Wilhelma, jego młodszego brata, także powołanego do wojska Friedhelma, zakochanej w Wilhelmie pielęgniarki Charlotte, marzącej o karierze piosenkarki Grecie oraz jej chłopaka, Żyda Viktora. 

Pierwsze dwie części koncentrują się na losach żołnierzy Wehrmachtu, walczących "za Fuehrera i Vaterland" na froncie wschodnim. Film, zgodnie z niemiecką polityką historyczną przedstawia "dobrych Niemców, wciągniętych w nazistowską machinę", będących wręcz ofiarami mitycznych "nazistów".

Trzecia część serialu jest z kolei powieleniem mitów o "polskich antysemitach". Żyd Viktor, uciekinier z transportu, pomimo wykazanej odwagi w walce z Niemcami, zostaje usunięty z oddziału, gdy wychodzi na jaw jego narodowość. Wcześniej partyzanci z AK zatrzymują po walce niemiecki pociąg, lecz gdy okazuje się, że przewożeni są nim Żydzi z obozu koncentracyjnego, zostawiają wagony zamknięte, wydając więźniów na pastwę Niemców.

Kryzys euro - wykład dr Żurawskiego vel Grajewskiego

15 czerwca w sali Towarzystwa "Lutnia" w Zgierzu odbył się wykład dra Przemysława Żurawskiego vel Grajewskiego pt. "Kryzys euro i przyszłość Unii Europejskiej". 

Kilkudziesięciu zgierzan przyszło wysłuchać wykładu wybitnego politologa z Wydziału Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Łódzkiego. Prelegent we wstępie przybliżył zebranym mechanizm działania unijnych instytucji w przeszłości i obecnie. Następnie opisał drogę prowadzącą do powstania w strefie euro kryzysu ekonomicznego. Wywołany on został wskutek tego, że waluta euro jest projektem politycznym, ignorującym zasady ekonomii.

Refleksje pokongresowe

Parę dni po Kongresie Ruchu Narodowego jeszcze nie skończyło się medialne ujadanie z lewa i z prawa. Narosło medialnych kłamstw i manipulacji. Tymczasem rzućmy trzeźwym okiem na drogę, która doprowadziła nas na I Kongres Ruchu Narodowego.

Przede wszystkim, cieszy 1300 osób zgromadzonych na kongresie - ludzi z Polski i z zagranicy, z różnych organizacji, w różnym wieku, którzy zebrali się, aby ogłosić odrodzenie się polskiego Ruchu Narodowego.