Grunwald - symbol sławy polskiego oręża

Jan Matejko, Bitwa pod Grunwaldem

15 lipca 1410 r. miała miejsce bitwa pod Grunwaldem, w której wspaniałe zwycięstwo nad Krzyżakami odniosły wojska polskie pod wodzą króla Władysława Jagiełły. Dziś mijają 603 lata od tamtego wydarzenia. 

Zwycięstwo przyniosło niezwykłą sławę na całą Europę polskim rycerzom, ale nade wszystko złamało potęgę krzyżacką i osłabiło zagrożenie z ich strony dla Polski i Litwy. Dotąd bowiem Krzyżacy prowadzili ekspansywną politykę, zajmując polskie ziemie i napadając na ziemie litewskie pod hasłami chrystianizacji, mimo, że od przyjęcia chrztu przez Litwę minęło kilkanaście lat.

Wielka wojna polsko-krzyżacka rozpoczęła się w 1409 r. po stłumieniu przez Krzyżaków powstania na zajętej przez nich Żmudzi. W czerwcu 1410 r. wielka armia polska, wspierana przez Litwinów, Mołdawian i Tatarów ruszyła w stronę państwa krzyżackiego.

Spotkanie zbrojne nastąpiło w okolicach wsi Grunwald i Stębark. Tam rozegrała się wielka bitwa. Jej opisy zachowały się dzięki kronice Długosza i kronika autorstwa prawdopodobnie bp. Oleśnickiego. Szeroko znana jest jednak dzięki powieści "Krzyżacy" Henryka Sienkiewicza i jej filmowej, choć nieco już wiekowej, adaptacji. W narodowej pamięci uwiecznił też ją Jan Matejko we wspaniałym dziele "Bitwa pod Grunwaldem".

Wielkie zwycięstwo nie zostało niestety wykorzystane. Polakom nie udało się zdobyć głównej siedziby Krzyżaków - Malborka, ale była jedna z najpotężniejszych twierdz w ówczesnej Europie, niemal nie do zdobycia.

Wojna zakończyła się w 1411 r. kompromisowym pokojem w Toruniu, w wyniku którego Polska odzyskała jedynie część zagrabionych przez Krzyżaków ziem. Na odzyskanie Pomorza Gdańskiego przyszło czekać jeszcze 35 lat. Ale to Grunwald złamał krzyżacką potęgę i wszechwładzę i był początkiem budowy świetności państwa polskiego.

Warto by ten dzień był prawdziwym polskim świętem narodowym, warto świętować hucznie i radośnie to zwycięstwo, budzić nim i utrwalać dumę narodową.