Nie dla roszczeń!

Po raz kolejny środowiska narodowe wyszły na ulice, by zaprotestować przeciwko majątkowym roszczeniom żydowskiego lobby, które żąda od Polski wypłaty 300 mld dolarów.

151 lat od wybuchu powstania styczniowego

Zwycięska bitwa pod Żyrzynem

W nocy z 22 na 23 stycznia 1863 r. wybuchło powstanie przeciw rosyjskiemu zaborcy, nazwane później styczniowym. Walki powstańcze miały charakter partyzancki. Siły były nierówne – kilkadziesiąt tysięcy słabo uzbrojonych powstańców walczyło z kilkusettysięczną armią rosyjską. Walki wygasły latem 1864 roku.

Powstanie stanowiło zakończenie burzliwych lat 1860-63, okresu demonstracji patriotycznych, walki o autonomię Królestwa oraz tworzenia się podziemnego państwa (jak wtedy mówiono tajemnego Państwa Polskiego”).

"Zapora" - Wyklęty z Ozorkowa - 66 lat temu poległ na polu chwały

Kazimierz Skalski ps. „Zapora”. Ozorkowianin, syn robotnika, żołnierz Armii Krajowej, Grupy Dywersyjnej NSZ "Błyskawica" i Konspiracyjnego Wojska Polskiego. 21 stycznia 1948 roku pod gajówką Koryta w powiecie tureckim poległ w walce z grupą pościgową UB.

Skalski przed wybuchem wojny uczył się w zgierskim Gimnazjum im. St. Staszica. Agresja niemiecka przerwała mu tok nauki. Do 1941 r. pracował fizycznie w referacie aprowizacji Urzędu Miejskiego w Ozorkowie. W listopadzie został wywieziony na roboty przymusowe do Düsseldorfu w Niemczech, z których uciekł w połowę czerwca 1944 r. Na przełomie 1944 r. a 1945 r. był zaangażował się w działalność konspiracyjną w Obwodzie Łęczyca AK krypt. „Ogrody” podlegając rozkazom ppor. Józefa Kubiaka „Pawła” – szefa łączności w tymże obwodzie. W styczniu 1945 r. pracował w młynie u swojego szwagra Zygmunta Tatarowicza (AK-owca) w Krzeszowie (pow. Łęczyca). 

Ks. Niedzielak - ofiara "nieznanych sprawców"

Dziś mija 25. rocznica zabójstwa Ks. Stefana Niedzielaka, proboszcza parafii św. Karola Boromeusza w Warszawie. Sprawcy zbrodni do dziś nie ponieśli kary.  

Ks. Niedzielak zginął w nocy z 20 na 21 stycznia 1989 r. Znaleziono go martwego na plebanii. Prowadzący wówczas śledztwo, ignorując pozostawione ślady, przyjęli wersję wypadku. Jednak przeprowadzony w marcu 1989 r. eksperyment śledczy jednoznacznie wykluczył przypadkową śmierć. Uznano wówczas, że ks. Niedzielak mógł zostać zabity silnym ciosem, ale w 1990 r. śledztwo umorzono.

Do sprawy w 2001 r. wrócił IPN i wówczas okazało się, że część ważnych dowodów w sprawie Ks. Niedzielaka w niewyjaśniony sposób zaginęło. Prawdopodobnie nigdy nie dowiemy się, w jaki sposób zginął ks. Niedzielak i kto był jego zabójcą.

Ks. Niedzielak urodził się w 1914 r. w czasie wojny był współpracownikiem Delegatury Rządu na Kraj, zapoznał się z raportem komisji Czerwonego Krzyża o zbrodni katyńskiej. Był kapelanem łódzkiego Okręgu AK i uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Na warszawskich Powązkach tworzył Sanktuarium Poległych na Wschodzie. Za swoją działalność był wielokrotnie szykanowany i inwigilowany. Z jego inicjatywy na Cmentarzu Powązkowskim wzniesiono w 1981 roku Krzyż Katyński. W chwili śmierci miał 74 lata.

Od 2006 r. sprawa zabójstwa ks. Niedzielaka, a także ks. Sylwestra Zycha i Stanisława Suchowolca badana jest przez prokuratorów IPN w ramach śledztwa dotyczącego "funkcjonowania w okresie od 28 listopada 1956 r. do 31 grudnia 1989 r. w strukturach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych związku, kierowanego przez osoby zajmujące najwyższe stanowiska państwowe, który miał na celu dokonywanie przestępstw, w tym zabójstw działaczy opozycji politycznej i duchowieństwa".

32. rocznica wprowadzenia stanu wojennego

W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 roku władze PRL wprowadziły stan wojenny. Dziś mijają 32 lata od tego wydarzenia. Mimo upływu tylu lat wciąż nie rozliczono winnych tych nielegalnych, nawet w świetle konstytucji PRL, działań, w wyniku których blisko 100 osób, a ok. 10 tys. zostało internowanych.

Zamknięto granice państwa, ograniczono swobodę poruszania się po kraju, wprowadzono godzinę milicyjną. Zmilitaryzowane zostały najważniejsze instytucje i przedsiębiorstwa. Zakazano strajków i zgromadzeń, działalności związkowej i społecznej. Sądy działały w trybie doraźnym. Wprowadzono cenzurę korespondencji i łączności telefonicznej. Pracę tracili niepokorni dziennikarze i pracownicy podejmujący próby strajkowe. Kilka tysięcy skazano na kary więzienia lub grzywny oraz pozbawiono pracy.

W wielu miejscach podjęto akcję strajkową, m.in. w: kopalni Wujek, Stoczni Gdańskiej i Stoczni Szczecińskiej, Hucie im. Leninie, Hucie Katowice, która na znak protestu rozpoczęła strajk doszło do brutalnej pacyfikacji przy użyciu ZOMO i wojska. W ten sam sposób tłumiono organizowane w wielu miejscach demonstracje i strajki.

Stan wojenny zawieszono w grudniu 1982 r., a w lipcu 1983 r. Sejm PRL uchwalił jego zniesienie oraz amnestię dla więźniów politycznych. Dziewięć lat później Sejm uznał jego wprowadzenie za nielegalne. Do dziś nie skazano winnych wprowadzenia stanu wojennego. Proces Wojciecha Jaruzelskiego ciągnie się od lat. W tej chwili jest zawieszony ze względu na zły stan zdrowia oskarżonego.

Kasztan

W 183. rocznicę powstania listopadowego

W nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku rozpoczęło się Powstanie listopadowe – zryw niepodległościowy skierowany przeciwko rosyjskiemu zaborcy, w którym wspólnie walczyli warszawscy podchorąży i lud stolicy.

Po Napoleonie

W 1815 r. na kongresie wiedeńskim z większości ziem Księstwa Warszawskiego (bez Małopolski i Wielkopolski) utworzono tzw. Królestwo Polskie. W tym samym roku otrzymało ono bardzo liberalną konstytucję, której współautorem był Adam Czartoryski. Królestwo połączono z Rosją unią personalną, wprowadzono sejm i urząd namiestnika. Car miał prawo weta wobec ustaw sejmowych. Konstytucja zapewniała wolność słowa i obsadzanie urzędów wyłącznie przez Polaków. Aleksander I jesienią 1815 roku przyjechał do Warszawy na koronację i stwierdził, że jego celem jest szczęście Polaków. Pozostawił urzędników, ministrów i dowódców wojskowych z czasów napoleońskich.

O sekretarzu PPR słów kilka

Tekst ten właściwie jest tekstem rocznicowym, trochę w klimacie nadchodzącego Tygodnia Antykomunistycznego. Dziś mija 71 lat od zamordowania przez partyjnych towarzyszy własnego przywódcy - Marcelego Nowotki. Nie zamierzamy oczywiście się smucić z racji tego że jeden bandyta zamordował drugiego, ale historia Nowotki pokazuje, jak destrukcyjny był komunistyczny system - również wobec własnych aparatczyków.

Marian Nowotka, ps. „Marian”, „Stary” był funkcjonariuszem komunistycznym, kolejno w Komunistycznej Partii Polski oraz Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej (bolszewików) – WKP(b), a potem w Polskiej Partii Robotniczej – PPR.

70 lat od "Burzy"

70 lat temu, 20 listopada 1943 roku, dowódca Armii Krajowej gen. Tadeusz Komorowski "Bór" wydał dowódcom okręgów rozkaz o rozpoczęciu skierowanej przeciwko Niemcom akcji "Burza".

Sukcesy Armii Czerwonej na froncie wschodnim w 1943 roku i jej zbliżanie się do granic II RP wywoływały obawy władz Polskiego Państwa Podziemnego dotyczące zachowania się Sowietów po wkroczeniu na tereny państwa polskiego. Sytuację komplikowało zerwanie przez Moskwę w kwietniu 1943 roku, po ujawnieniu zbrodni katyńskiej przez Niemców, stosunków dyplomatycznych z rządem polskim w Londynie.

Jak odzyskaliśmy niepodległość

O wojnę powszechną o wolność ludów, prosimy cię Panie...  - pisał Adam Mickiewicz w Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego. Ta prośba spełniła się 28 lipca 1914 roku, gdy rozpoczęła się I wojna światowa. Po czterech latach zmagań Niemiec i Austro-Węgier z Rosją i jej zachodnimi sojusznikami z zawieruchy wojennej wyłoniła się niepodległa Polska.

Przed burzą

Wobec konfliktu między zaborcami i zbliżającej się wojny, w społeczeństwie polskim ukształtowały się dwie orientacje: antyrosyjska reprezentowana przez Józefa Piłsudskiego i stronnictwa lewicowe oraz antyniemiecka, którą propagował Roman Dmowski i Narodowa Demokracja. Z jakich pozycji wychodziły te przeciwstawne orientacje?

Halloween to święto antychrześcijańskie!

„Halloween jest świętem z gruntu antychrześcijańskim” – przestrzega ks. Abp Marek Jędraszewski w liście do wiernych. Metropolita łódzki podkreśla, że nie powinny w nim uczestniczyć, nawet w formie zabawy, osoby wierzące. Dorośli zaś „powinni chronić dzieci i młodzież przed obrazami grozy i strachu związanymi z tym pseudoświętem”.

Abp Jędraszewski podkreśla w liście, że w uroczystość Wszystkich Świętych wierni czczą „nieznaną nam w większości z imienia i nazwiska ogromną rzeszę ludzi cieszących się już szczęściem wiecznym”.

Zygmunt Balicki - zapomniany współtwórca endecji

 Twórca oryginalnych koncepcji ideowych, współzałożyciel Ligi Polskiej i Ligi narodowej. Z wielkiej trójki "ojców-założycieli" Narodowej Demokracji najwcześniej, a niezasłużenie popadł w zapomnienie, nawet we własnym obozie politycznym – Zygmunt  Balicki. Pedagog, socjolog i publicysta.

Balicki urodził się 30 XII 1858 w Lublinie. Podczas studiów prawniczych w Petersburgu został członkiem konspiracyjnej Gminy Socjalistów Polskich, reprezentującej kierunek patriotyczny w socjalizmie. Kontynuował tę działalność od 1880 w Warszawie, gdzie ścierał się z antynarodowym kierunkiem "Proletariatu" (L. Waryński). Zagrożony aresztowaniem, schronił się we Lwowie, gdzie wraz z m. in. B. Limanowskim założył organizację Lud Polski, której odezwa z VIII 1881 była "pierwszą próbą programu niepodległościowego po upadku Powstania Styczniowego". Aresztowany i sądzony, po wyjściu z więzienia, w obawie przed wydaniem go Rosjanom wyemigrował do Szwajcarii; tam, w 1896 uzyskał doktorat z prawa na Uniwersytecie Genewskim, a w 1898 obywatelstwo. Został też członkiem-korespondentem Międzynarodowego Instytutu Socjologicznego. W 1891 ożenił się z Gabrielą z Iwanowskich, późniejszą wybitną działaczką oświatową i posłanką na Sejm RP.

35. rocznica wyboru Jana Pawła II

 16 października 1978 roku kardynał Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przyjął imiona Jana Pawła II. Pontyfikat papieża-Polaka zapisał się przełomowego w historii Polski i Kościoła. 

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku  w Wadowicach. Jego ojciec, Karol Wojtyła był oficerem Wojska Polskiego. Od małego przejawiał dużą pobożność, był ministrantem. W wieku 9 lat stracił matkę, a trzy lata później - starszego brata Edmunda.

Po ukończeniu wadowickiego gimnazjum - w 1938 - rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wojna uniemożliwiła mu kontynuowanie nauki. Kultywował jednak swoje zamiłowanie do teatru - w konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym. 18 lutego 1941 roku zmarł jego ojciec.

85. rocznica powstania Stronnictwa Narodowego

 W październiku 1928 r. w wyniku przekształcenia Związku Ludowo-Narodowego powstało Stronnictwo Narodowe, którego zadaniem było prowadzenie bieżącej działalności politycznej obozu Narodowej Demokracji.

Po zamachu majowym w 1926 r. Związek Ludowo-Narodowy stopniowo tracił na znaczeniu na skutek represji ze strony rządzącej sanacji. 7 października 1928 r. na miejsce ZLN powołane zostało Stronnictwo Narodowe. Na pierwszego prezesa Rady Naczelnej i Zarządu Głównego wybrano Joachima Bartoszewicza.

Agentka NSZ - ofiara komunistycznych bandytów

4 października 1943 r. w Warszawie została zamordowana Irena Iłłakowicz, podporucznik Narodowych Sił Zbrojnych, agentka wywiadu Organizacji Wojskowej Związku Jaszczurczego i NSZ.

Irena Iłłakowicz urodziła się 26 lipca 1906 r. w Berlinie w rodzinie ziemiańskiej. Po wybuchu rewolucji październikowej w 1917 r. wraz z rodziną przebywała w Finlandii. Po powrocie do kraju uczęszczała do szkoły sióstr Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego w Zbylitowskiej Górze, a następnie studiowała nauki humanistyczne na Uniwersytecie Grenoble we Francji. Znała biegle 6 języków obcych.

71. rocznica powstania Narodowych Sił Zbrojnych

71 lat temu - 20 września 1942 roku rozkazem pułkownika Ignacego Oziewicza powołane zostały Narodowe Siły Zbrojne - druga po Armii Krajowej podziemna siła zbrojna. 

Z powstaniem NSZ łączył się rozłam w Stronnictwie Narodowym oraz w istniejącej od 1939 roku Narodowej Organizacji Wojskowej. Spór dotyczył scalenia NOW z ZWZ – AK. Przeciw scaleniu opowiedziała się większość oficerów Komendy Głównej NOW, przyjmując nazwę Armia Narodowa. Rozłamowcy (August Michałowski „Roman”, Władysław Pacholczyk „Adam”) porozumieli się z działaczami innej podziemnej organizacji narodowej – Narodowo Ludowej Organizacji Walki powołując Tymczasową Komisję Rządzącą Stronnictwa Narodowego (TKRSN). Głównym organem prasowym była „Wielka Polska” stąd częsta nazwa: SN – „Wielka Polska” . 

74 lata od bitwy nad Bzurą

74 lata temu rozpoczęła się największa bitwa wojny obronnej 1939 roku. Zwrot zaczepny Armii "Poznań" i "Pomorze" znad Bzury doprowadził do czasowego zatrzymania niemieckiego natarcia w innych częściach kraju. Ta bitwa jest dla nas bliska również dlatego, że walki toczyły się w dużej mierze na terenie obecnego powiatu zgierskiego.

Armie "Poznań" i "Pomorze" broniły, zgodnie z planem, terenu Poznańskiego i Pomorza. W dniach 1-3 IX armia "Pomorze" poniosła porażkę w Borach Tucholskich i wycofała się na południe. Niemcy nie ścigali armii dowodzonej przez gen. Władysława Bortnowskiego, ruszyli  na wschód, w kierunku na Warszawę. Armia "Poznań" (dowódca gen. Tadeusz Kutrzeba) nie atakowana większymi siłami, pozostawała w obronie na terenie Wielkopolski. 5 września, wobec odniesionych przez Niemców sukcesów na obu skrzydłach frontu, Naczelny Wódz marszałek Edward Śmigły-Rydz zarządził ogólny odwrót na linię rzek: Narew, Wisła i San. Armie "Poznań" i "Pomorze", wysunięte daleko na zachód, znalazły się w odosobnieniu. Otrzymały one rozkaz odwrotu do Warszawy. Odwrót dokonany nocami zapobiegł wykryciu wycofujących się wojsk przez wrogie lotnictwo. 8 IX armie "Pomorze" i "Poznań" osiągnęły obszar Kutna, Włocławka i Koła. Równolegle do kierunku odwrotu obu armii zdążały niemieckie 8 i 10 Armia, które dysponując wojskami szybkimi wyprzedziły siły polskie.

Wrzesień '39 w Zgierzu

 Zgierz znalazł się tylko częściowo w głównym nurcie walk wojny obronnej 1939 r. Miasto było bombardowane dwukrotnie: 3 września (bomby burzące zniszczyły wówczas m.in. kościół ewangelicki oraz budynek sądu i kilka domów mieszkalnych, uszkodziły tory na stacji kolejowej oraz mur przy kościele św. Katarzyny, zginął proboszcz ks. Roszkowski), a następnie 5 września (ponownie bombardowano stację kolejową, a bomby zniszczyły kamienicę fabrykanta Krusche przy skrzyżowaniu ul. ks. Popiełuszki i Długiej).

3 września polskiego front został przełamany pod Częstochową. Wehrmacht parł na Warszawę drogą przez Rozprzę i Piotrków. Wycofujące się znad Warty i Widawki oddziały Armii Łódź, odeszły ze Zgierza i okolic 7 września. Niemcy zajęli miasto następnego dnia przed południem. 9 września rozpoczęła się bitwa nad Bzurą. Polska ofensywa w krwawych walkach dotarła aż do Gieczna i Rogóźna, skąd jednak zarządzono odwrót i odskok za Bzurę, za której osłoną armie: Poznań i Pomorze zaczęły kierować się na Warszawę.

Bydgoska "krwawa niedziela"

3 września 1939 r. rozpoczęła się akcja niemieckich dywersantów w celu opanowania Bydgoszczy, nazywana w niemieckiej propagandzie krwawą niedzielą. Jej stłumienie zostało wykorzystane przez okupanta jako dowód na polskie okrucieństwa wobec mniejszości niemieckiej w Polsce oraz pretekst do masowych egzekucji tysięcy polskich mieszkańców Kujaw i Pomorza.

Po I wojnie światowej Bydgoszcz znalazła się w granicach odrodzonej Polski. Do 1926 roku opuściło ją ponad 60 tys. Niemców, czyli 85% ogółu niemieckiej ludności miasta. W przededniu II wojny światowej stanowili oni nieco ponad 6 % wszystkich mieszkańców. Ze względu na to, że stanowiła centrum życia społeczno-politycznego mniejszości niemieckiej w Polsce, nazywano ją „małym Berlinem”

Gorący sierpień '39

Budynek radiostacji w Gliwicach

 Wojna Niemiec przeciw Polsce miała być – podobnie jak planowana wcześniej agresja na Czechy, niedokonana wskutek postanowień konferencji monachijskiej – reakcją na „przejawy działalności antyniemieckiej wymierzone w mniejszość niemiecką”. Dowody takiej działalności miała dostarczyć SD (Sicherheidienst) – służba wywiadowcza SS, kierowana przez Reinharda Heydricha.

W ramach tzw. operacji „Himmler” dokonywano napadów na gospodarstwa należące do Niemców, obiekty należące do niemieckich organizacji, niemiecki pomniki, drobne przedsiębiorstwa należące do Niemców. W sumie zamierzano dokonać 180 zamachów na 223 obiekty, z czego 63 leżące na pograniczu Polski z Prusami Wschodnimi, 89 w Wielkopolsce, 39 na Śląsku oraz 32 na terenie Wolnego Miasta Gdańska.

67. rocznica śmierci "Inki"

 67 lat temu w Gdańsku w ubeckim więzieniu została zamordowana niespełna 18-letnia Danuta Siedzikówna ps. „Inka” - sanitariuszka 5. Wileńskiej Brygady AK mjra Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.

Danuta Siedzikówna urodziła się 3 września 1928 r. we wsi Olchówka na skraju Puszczy Białowieskiej w rodzinie o tradycjach patriotycznych. Ojciec Wacław Siedzik jako student Politechniki w Petersburgu został w 1913 r. zesłany na Sybir za uczestnictwo w polskiej organizacji niepodległościowej. W 1940 r. w trakcie okupacji sowieckiej trafił na Syberię a następnie został wcielony do armii gen. Andersa, w której szeregach zginął. Matka Eugenia z Tymińskich działająca w AK, we wrześniu 1943 r. została zamordowana przez gestapo.