Bij bolszewika!

11 listopada 1918 roku Polska po 123 latach zaborów wybija się na niepodległość. Wolność, tak bardzo upragniona przez Polaków, nie była jednak przypieczętowana. Po raz kolejny została zagrożona, a nasz naród po raz kolejny zmuszony o nią walczyć, tym razem z Rosją bolszewicką. W sytuacji porozbiorowej, gdzie cała administracja była odziedziczona po trzech różnych zaborcach, gdzie panowały odmienne zwyczaje i prawa, a wojsko polskie było złożone z żołnierzy, którzy służyli w trzech różnych armiach, z nieujednoliconym szkoleniem, uzbrojeniem oraz stopniami wojskowymi, wojna była niezwykle trudnym wyzwaniem, któremu jednak nasi przodkowie zdołali sprostać.

70 lat temu NSZ zlikwidowały komunistyczną bandę

NKWD i ich polscy podwładni z Urzędu Bezpieczeństwa szczególnie prześladowali po wojnie Narodowe Siły Zbrojne i inne formacje narodowe. Nienawiść budziły ich przywiązanie do Kościoła i przekonania narodowe, które kwalifikowano jako „antysemityzm”. Jednym z przykładów „zbrodni” NSZu miała być likwidacja pod Borowem na Lubelszczyźnie bandy Gwardii Ludowej – zbrojnego ramienia Polskiej Partii Robotniczej, będącej regularną sowiecką agenturą. Stało się to 9 sierpnia 1943 roku. Komunistyczna propaganda mówiła o „mordzie pod Borowem”. Postkomunistyczne formacje w Polsce trzymają się do dziś tej wersji.

Likwidacja zbrojnej bandy, która nigdy nie starła się z Niemcami, za to napadała i rabowała miejscową ludność, była dla narodowców pilną sprawą. Bandy  wrogiej rządowi RP, utworzonej przez jednego z agresorów w warunkach wojny! Większość zlikwidowanych gwardzistów to byli przedwojenni kryminaliści. W warunkach pokojowych zostaliby aresztowani. W warunkach wojny trzeba było zastosować drastyczne środki. Tym bardziej, że Komenda Główna Armii Krajowej, z niezrozumiałych powodów nie chciała przyjąć do wiadomości, że 26 aelowców to regularni bandyci i nie podjęła kroków w celu ochrony rabowanej ludności.

Gdyby po zakończeniu wojny istniało niepodległe państwo polskie, „partyzanci” GL i AL – jako kolaboranci wroga – zostaliby uznani za zdrajców państwa i Narodu Polskiego i zawiśliby na szubienicy za zbrodnie. Niestety, w kontrolowanej przez sowiecką policję polityczną Polsce „ludowej” bandyci i kolaboranci występowali w roli „kombatantów”, spotykali się z dziećmi w szkołach, byli aktywistami PPR, ORMO, zabójcami w piwnicach Mokotowa i innych miejscach zbrodni na Polakach.

Dowódcą oddziału NSZ, który dokonał likwidacji bandy, był wybitny polski oficer, szkolony do zadań specjalnych w Anglii, cichociemny ppłk Leonard Zub-Zdanowicz „Dor”. Pod Borowem zrobił to, co było jego obowiązkiem – w imieniu Narodu Polskiego i Rzeczypospolitej.

Ocena powstania warszawskiego

 Ten tekst miał ukazać się jeszcze przed 1 sierpnia. Uznałem jednak, że tuż przed 69. rocznicą powstania warszawskiego. Odstąpiłem tutaj od wyrażania własnej opinii, przedstawię tylko stanowisko narodowców AD 1944, z którym zgadzam się w całej rozciągłości. I jedno zastrzeżenie na sam początek - NIKT NIE ODMAWIA POWSTAŃCOM PATRIOTYZMU. To czy powstanie powinno wybuchnąć, to zupełnie inna historia, nie idzie tu o to, że ci, którzy wywołali powstanie nie byli patriotami. Oni tylko inaczej ten patriotyzm rozumieli.

69. rocznica bitwy pod Olesznem

28 lipca odbyły się obchody 69. rocznicy zwycięskiej bitwy oddziałów Narodowych Sił Zbrojnych i Armii Krajowej z niemiecką ekspedycją karną pod Olesznem k/Włoszczowy. Organizatorem uroczystości był Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. W uroczystościach wzięła udział trzydziestoosobowa delegacja narodowców z województwa łódzkiego.

Uroczystości rozpoczęły się po godzinie 9:00, złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy na cmentarzu w Olesznie, gdzie spoczywają polegli podczas bitwy żołnierze AK i NSZ. Następnie uczestnicy uroczystości przemaszerowali do kościoła, gdzie odbyła się uroczysta Msza święta w intencji poległych partyzantów. Po mszy nastąpił kolejny przemarsz - tym razem pod pomnik upamiętniający starcie, gdzie po odegraniu hymnu narodowego kilkunastu kombatantów Narodowych Sił Zbrojnych otrzymało Medal 70-lecia NSZ. Następnie przemówienia wygłosili Zygmunt Zieliński - b. minister Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz przedstawiciele lokalnych władz. Na zakończenie odczytano apel poległych i złożono kwiaty pod pomnikiem.

KMK

Święto komunistycznej zdrady

22 lipca 1944 r. został ogłoszony przez radio moskiewskie Manifest nikomu nieznanego Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego - marionetkowego rządu polskiego powołanego przez Stalina.

W Manifeście PKWN zapowiadano "przywrócenie wszystkich swobód demokratycznych, równości wszystkich obywateli (...), wolności organizacji politycznych, zawodowych, prasy, sumienia". Były to obietnice propagandowe. Manifest wzywał też do walki z Niemcami, zapowiadał reformę rolną, nacjonalizację przemysłu i umożliwienie repatriacji Polaków z zagranicy.

Zapowiadano też ustalenie granic Polski na Odrze i Nysie Łużyckiej, z "szerokim dostępem do morza", o granicach wschodnich enigmatyczne pisano, iż "ziemie polskie - Polsce, ziemie ukraińskie, białoruskie i litewskie - Radzieckiej Ukrainie, Białorusi i Litwie". Podkreślano, że polska polityka zagraniczna ma się opierać na "trwałym sojuszu ze Związkiem Radzieckim i Czechosłowacją, a także na "tradycyjnej przyjaźni i sojuszu" z Wielką Brytanią, Stanami Zjednoczonymi i Francją oraz "wszystkimi demokratycznymi państwami świata".

Uczcijmy powstańców warszawskich!

1 sierpnia obchodzić będziemy 69. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego. W tym wyjątkowym dniu pamiętajmy o bohaterstwie i heroizmie powstańców.

Jak możemy to zrobić?:

1. Wywiesić 1 sierpnia biało-czerwoną flagę.
2. Wysłać do swojej spółdzielni mieszkaniowej następujący list lub e-maila:

Szanowny Panie Prezesie,

Jestem mieszkańcem Osiedla .... i chciałbym przypomnieć, że 1 sierpnia będzie miał miejsce kolejny Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego. Na mocy ustawy z dnia 9 października 2009 roku jest to święto państwowe. Mimo, iż nie jest ono dniem wolnym od pracy to myślę, że bardzo stosowną formą uczczenia wydarzenia byłoby wywieszenie tego dnia flag narodowych na budynkach zarządzanych przez .....

Mam nadzieję, że odniesie się Pan pozytywnie do mojej inicjatywy.

Z poważaniem,

......

3. 1 sierpnia o godzinie 17:00 wziąć udział w uroczystościach na grobach powstańców warszawskich na Starym Cmentarzu w Zgierzu (przy ul. ks. Skargi) i mszy świętej w kościele pw. św. Katarzyny w Zgierzu o godzinie 18:00.

CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM!

Grunwald - symbol sławy polskiego oręża

Jan Matejko, Bitwa pod Grunwaldem

15 lipca 1410 r. miała miejsce bitwa pod Grunwaldem, w której wspaniałe zwycięstwo nad Krzyżakami odniosły wojska polskie pod wodzą króla Władysława Jagiełły. Dziś mijają 603 lata od tamtego wydarzenia. 

Zwycięstwo przyniosło niezwykłą sławę na całą Europę polskim rycerzom, ale nade wszystko złamało potęgę krzyżacką i osłabiło zagrożenie z ich strony dla Polski i Litwy. Dotąd bowiem Krzyżacy prowadzili ekspansywną politykę, zajmując polskie ziemie i napadając na ziemie litewskie pod hasłami chrystianizacji, mimo, że od przyjęcia chrztu przez Litwę minęło kilkanaście lat.

Przebraże - wołyński Zbaraż

Dowództwo obrony Przebraża

Wśród morza polskiej krwi przelanej na Kresach Południowo-Wschodnich RP zdarzają się też przypadki, gdy Polacy, zorganizowani w wiejskie samoobrony, odpierali przeciwników. 

Dokonywane przez ukraińskich nacjonalistów ludobójstwo na ogół zaskakiwało polską ludność na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. Przede wszystkim Polacy nie spodziewali się zbrodni ze strony sąsiadów, z którymi żyli od lat w zgodzie - tym bardziej, że lokalne elity zostały mocno przetrzebione w latach 1940-41 przez sowieckiego okupanta wywózkami na Syberię. Ten sam punkt widzenia podzielały struktury Polskiego Państwa Podziemnego, które były zajęte walką z Niemcami i Sowietami i nie dostrzegały ukraińskiego zagrożenia. 

70 lat temu na Kresach Południowo-Wschodnich

Ofiary zbrodni w Lipnikach

W latach II wojny światowej na terenach Wołynia i Małopolski Wschodniej oddziały Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) i Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) wraz z miejscową ludnością wymordowało kilkadziesiąt tysięcy Polaków – mężczyzn, kobiet i dzieci. Apogeum okrutnych mordów przypadło na lipiec 1943 roku.

11 lipca - Dzień Pamięci Męczeństwa Kresowian

W Warszawie 11 lipca 2013 r. odbędą się obchody 70. rocznicy zbrodni wołyńskiej i solidarności Kresowiaków. W ramach obchodów ulicami Warszawy przejdzie Marsz Pamięci. W organizację obchodów włączyły się też środowiska narodowe.

Program obchodów:

godz. 12.00  Msza św. w kościele pod wezwaniem św. Aleksandra na pl. Trzech Krzyży w Warszawie.

godz. 13.30  Marsz Pamięci – z pl. Trzech Krzyży, ul. Nowym Światem,  ul. Krakowskim Przedmieściem do pl. Zamkowego. Złożenie kwiatów pod tablicą pamiątkową umieszczoną na Domu Polonii przy Krakowskim Przedmieściu 64, przemówienia okolicznościowe, prezentacja stowarzyszeń kresowych, zaproszenie do udziału w imprezach towarzyszących.

godz. 16.00 Koncert Pamięci – część artystyczna na zakończenie zgromadzenia publicznego. Tłem dla wykonania dzieła muzycznego będzie inscenizacja stworzona z przedwojennych fotografii Polaków, którzy w 1943 roku zostali pomordowani na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej. W ten sposób pragniemy ożywić pamięć o ofiarach.

godz. 18.00 Zakończenie oficjalnych obchodów w Warszawie na placu Zamkowym.